Bewerken van J.R.R. Tolkien

Tolkien ging naar de ''King Edward’s School'' in Birmingham, waar hij werd opgesteld in de erehaag van de parade ter gelegenheid van de kroning van koning George V. Hij stond vlakbij de poort van Buckingham Palace. Later ging hij naar de St. Philip’s School.

Mabel Tolkien werd in 1900 opgenomen in de rooms-katholieke kerk, ondanks felle protesten van haar doopsgezinde familie, die vervolgens hun financiële steun aan haar stopzette. In 1904, toen Tolkien 12 jaar was, overleed ze aan de gevolgen van diabetes (type 1), in Fern Cottage in Rednal, waar ze toen woonden. Mabel Tolkien was toen ongeveer 34 jaar oud en destijds had men de behandeling met insuline nog niet uitgevonden. Tolkien zou de rest van zijn leven zijn moeder als een martelaar van haar geloof beschouwen.

Vlak voor haar dood had Mabel Tolkien de voogdij over haar zonen toegewezen aan frater Francis Xavier Morgan van het oratorium van Birmingham, die hen moest opvoeden als goede katholieken. Hij woonde daar in de schaduw van de ''Perrott’s Folly'' en de victoriaanse toren van ''Edgbaston Waterworks'', wat wellicht het beeld heeft beïnvloed van de donkere torens in zijn werk. Ook de romantische middeleeuwse schilderingen van Edward Burne-Jones en de Prerafaëlieten hebben een sterke invloed gehad op zijn werk.

In 1911, toen hij studeerde aan de ''King Edward’s School'' in Birmingham, richtte Tolkien samen met drie vrienden, Rob Gilson, Geoffrey Smith en Christopher Wiseman, een geheim genootschap op, dat ze ''T.C.B.S.'' noemden. Deze initialen betekenen''Tea Club and Barrovian Society'' en waren een zinspeling op hun voorliefde voor drinken van thee in de ''Barrow’s Stores'', vlakbij hun school en ook stiekem in de bibliotheek van de school. Na school hielden de leden contact en in december 1914 hielden ze een vergadering in Londen bij Wiseman thuis, die Tolkien tot het schrijven van poëzie bracht.

In de zomer van 1911 ging Tolkien op vakantie naar Zwitserland, wat hij zich nog levendig kan herinneren in een brief uit 1968. Hij maakt daarin gewag van Bilbo’s reizen door de Nevelbergen (''waaronder de glijpartij over de gladde stenen in het bos'') en dit is rechtstreeks afgeleid van zijn eigen avontuur toen hun gezelschap van Interlaken naar Lauterbrunnen wandelde en uiteindelijk kampeerde in de morenen bij Mürren. Zevenenvijftig jaar later kon Tolkien zich nog herinneren dat hij met pijn in het hart afscheid nam van het uitzicht op de eeuwige sneeuw van de Jungfrau en de Silberhorn. Ze trokken verder langs de Kleine Scheidegg naar Grindelwald en langs de Grosse Scheidegg naar Meiringen. Ze vervolgden hun reis naar de Grimselpas en door de Valais naar Brig. Van daaruit gingen ze naar de Aletschgletsjer en Zermatt.

In oktober van datzelfde jaar ging Tolkien studeren aan het Exeter College van de Universiteit van Oxford. Aanvankelijk studeerde hij er klassieke talen, maar ging later Engelse taal studeren. Hij studeerde af in 1915.